Tour de Western Province en multi-culti avond

Afkortingen in dit verslag:
PNG Papoea Nieuw Guinea
MAF Missionary Aviation Fellowship
CRMF Christian Radio Missionary Fellowship (faciliteert radiocommunicatie in PNG)
SIL Summer Institute of Linguistics (de vertaalorganisatie waar we zelf lid van zijn

Groeten uit Kiunga nu. Gisteren was een hectisch dagje en er viel zoveel regen in Rumginae dat ik niet meer kon bellen. Vanuit huis lukt dat niet vanwege het golfplaten dak.
Ik was dus de eerste in het programma die werd opgehaald gisteren.
Om half elf kwam het vliegtuig aan. Uitgezwaaid door de mensen. Katawer was vooral sorry dat ik ging om dat de suiker nu op was! Ik heb twee t-shirts die ik deze weken aanhad weggegeven aan Faytaw en Mbatawa. Dan kunnen zij zich de tijd herinneren dat we met z’n drieen in het zendelinghuis hebben gewerkt. Urfu heb ik mijnn oranje brulshirt gegeven. Yayfe m’n bedlaken. In ruil kreeg ik van hem een mand (gemaakt door Derari). Van Yurye kreeg ik een klein mandje voor Kees.
Ik werd om half elf opgehaald en kwam om 6 uur ‘s-avonds aan in Rumginae! Dat was dus een dagje MAFvliegen door Western Province. Eerst brachten we Nick(de taalkundige) naar Dimsisi. We vlogen over Bimadeben waar hij naartoe moet. We konden de mensen bij hun pasgemaaide landingsbaan zien, maar ze begrijpen niet dat hun airstrip te gevaarlijk (te zacht) is voor het vliegtuig om te landen. De mensen in Dimsisi hadden we al via de radio gewaarschuwd. Drie mensen die destijds in de workshop in Morehead waren(alfabetten maken, in 2002), waren daar ook. Dus ik denk dat Nick wel in goede handen is terechtgekomen. Ook vertelden ze dat er mensen uit Bimadeben Nick tegemoet zouden komen rennen.
Vanuit Dimsisi een passagier voor Daru die meekwam. We landden echter eerst in Wipim. Daar woont een independent Baptist zendingsgezin. Een interessant gezin laat ik maar zeggen. Ik moest daar uit het vliegtuig omdat Matt (de piloot ) voor dit gezin een charter naar Daru moest doen. Toen hij daarmee klaar was naar Kawito. Leuk om daar ook weer eens landen. Het was altijd onze tussenstop van Ukarumpa naar ons dorp Mukfi, waar we moesten tanken. Net een week geleden was daar een buitenlandse oliemaatschappij neergestreken om te boren naar olie. Ze hadden daar een kamp opgezet om een eerste analyse te maken. Ik ontmoette zo een vijftal blanken die wachtten op Airlines PNG die speciaal voor hen daar kwam landen (met een kleiner vliegtuig) Ik heb met die gasten een praatje gemaakt. Zij zijn echt uit op geld verdienen in een ‘arm’ land.
Vandaar naar Kiunga(de provinciehoofdstad) met nog een PNG's gezin. En vandaar naar Rumginae, waar we het laatste jaar in PNG gewoond hebben, en waar ik de eerste nacht zou doorbrengen. Dokter Addy(arts uit India) wachtte me al op. Ik kreeg de sleutel van het huis waar ik ging overnachten. Binnen een half uur moest ik gedouched zijn. Voor het eerst in drie weken dus met echt schoon water (!) Ik was uitgenodigd bij de buren voor het avondeten. Addy kwam later die avond omdat ze eerst een verjaardag had. En je raadt het niet, maar de PNGse IT-er van de MAF die jij in Australië hebt ontmoet, Bon, was er ook. Die vloog vanuit Kiunga mee. Hij was samen met iemand van CRMF satellietinternet aan het opzetten voor Rumginae. Een draadloos netwerk voor alle huizen. Dus dat was grappig. Met z’n drieen en nog een medische student uit Engeland plus dit Australische (ouder) echtpaar hebben we de avond doorgebracht. Echt een bont gezelschap dus. MAF, CRMF, SIL, Medische student, artsen uit Australie. Toch grappig om zo elk een verschillend werkgebied te hebben. Bon gaf echt een goede vergelijking tussen PNG-cultuur en het westers individualisme. Hij vind dat veel bedrijven en organisaties de PNG’ers veel te individueel benaderen. Vandaar al die problemen over landeigendom e.d. De clans moeten als geheel worden gehoord met de rivale clan erbij, zodat ze de verhalen over de rechten van de grond kunnen bevestigen. Individuen bezitten hier nooit grond. Een contract op papier zegt de PNG-ers verder niets. Het blijft clangrond en wat je erop zet is van hen.
Nou ja een stukje cultuur vanuit de ogen van een PNG-er die in het buitenland heeft gekeken. In Australie zag hij twee jongens vechten. Jouw probleem is niet mijn probleem wordt daar individualistisch gedacht. In PNG kan dat niet. Mijn probleem is ons probleem zo wordt hier gedacht. Vecht je met één, dan vecht je met de hele clan. Vandaar de clan-oorlogen.
Dat is weer een bevestiging dat het goed is om alle Arammba’s uit te nodigen voor vertaalworkshops. Zo kan iedereen bevestigen dat dit de goede manier van vertalen is!
Addy heb ik de kadootjes gegeven. (borrelnootjes, die vallen in de smaak) De mensen waar ik bij at ook borrelnootjes en een hertenpoot. Ik had er twee meegekregen. Een had ik aan de MAF-lui in Kiunga gegeven. Dat doet het altijd goed. En dit echtpaar wilde ook wel eens hertenvlees proberen. Ze zijn er maar voor korte tijd en net een week geleden gearriveerd. Maar ook mensen waar je wel direct op je gemak bij bent. Easygoing dus.
Vanochtend om een uur of half negen weer terug met het vliegtuig naar Kiunga.
Vanochtend voor het eerst gepind in PNG. En wat geshopt en naar de markt geweest. Lekkere ananas gekocht!